اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر بهزیستی روانشناختی و تحریفات شناختی نوجوانان شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر بهزیستی روانشناختی و تحریفات شناختی نوجوانان شهر اهواز انجام گردید. جامعه­ی آماری این پژوهش شامل تمامی دانش­آموزان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه­ی اول شهر اهواز در سال تحصیلی 95-96 بود که از این میان 30 نفر با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه‌های تحریف شناختی عبدالله زاده و سالار و بهزیستی روانشناختی ریف هستند. برای گروه آزمایش، 10 جلسه­ی 90 دقیقه­ای هفتگی برنامه­ی درمان شناختی- رفتاری به روش     جان­بزرگی اجرا شد و گروه گواه هیچ گونه مداخله­ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری(MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. تحلیل­های آماری با استفاده از نرم­افزار آماری 25-SPSS انجام شد. نتایج MANCOVA و ANCOVA نشان داد که درمان شناختی- رفتاری باعث افزایش بهزیستی روان­شناختی نوجوانان در زمینه­های پذیرش خود، خودمختاری، تسلط بر محیط،    هدف­مندی در زندگی، رشد فردی و ارتباط مثبت با دیگران می­شود. همچنین، مقایسه­ی نتایج پس آزمون گروه آزمایش و گواه نشان داد که استفاده از درمان شناختی- رفتاری سبب کاهش تحریفات روانشناختی نوجوانان شهر اهواز گردید.